1. Cel organizacji zawodów.


POSTANOWIENIA OGÓLNE
Celem zawodów młodzieżowych drużyn pożarniczych jest w szczególności:
- mobilizowanie do intensywnego szkolenia pożarniczego,
- ocena sianu wyszkolenia członków MDP i drużyn,
- popularyzowanie zagadnień ochrony przeciwpożarowej wśród społeczeństwa,
- wyłonienie najlepszych drużyn,
- przygotowanie do sianu w zawodach wyższego szczebla.

2. Szczeble rozgrywania zawodów i terminy organizacji.

Zawody młodzieżowych drużyn pożarniczych dzieli się na:
- gminne, organizowane co rok przez komendy rejonowe PSP, przy udziale komendanta minnego.
- rejonowe, organizowane co dwa lata /w latach nieparzystych/,przez komendy rejonowe PSP,
- wojewódzkie, organizowane co cztery lata /poczynając od 1996 r./, przez komendy wojewódzkie PSP,
- zawody organizowane przez Komendę Główna. PSP - wg odrębnych ustaleń. /np. strefowe, krajowe, o charakterze eliminacyjnym do zawodów międzynarodowych/.
2.1. Dopuszcza się możliwość organizacji dodatkowych zawodów rejonowych i wojewódzkich /w innych latach/, ale nie mogą one stanowić eliminacji do zawodów wyższego szczebla.
2.2. Terminy przeprowadzania zawodów gminnych, rejonowych i wojewódzkich, ustalają w planach działalności organizatorzy tych zawodów.
2.3. Organizatorzy zawodów, na miesiąc przed zawodami powiadamiają komendy PSP szczebla bezpośrednio wyższego o ustalonych terminach i miejscu zawodów.

3. Zasady kwalifikacji i zgłoszenie drużyn do zawodów.

3.1. Do zawodów gminnych, kwalifikuje się każda młodzieżowa drużyna pożarnicza działająca na terenie gminy.
3.2. Do zawodów rejonowych, kwalifikują się drużyny zwycięskie z zawodów gminnych oraz zwycięzcy poprzednich zawodów rejonowych typu eliminacyjnego/.
3.3. Do zawodów wojewódzkich, kwalifikują się drużyny zwycięskie z zawodów rejonowych oraz zwycięzcy poprzednich zawodów wojewódzkich /typu eliminacyjnego/.
3.4. W przypadku, gdy zwycięzca poprzednich zawodów określonego szczebla zajmie l miejsce w zawodach eliminacyjnych, do zawodów wyższego szczebla, dopuszcza się również drużynę, która w eliminacjach zajęła II miejsce.
3.5. Komendant Rejonowy /Wojewódzki/ PSP, może dopuścić do startu w zawodach rejonowych /wojewódzkich/, wszystkie drużyny, które w zawodach szczebla niższego zajęły II lub III m-ca.
3.6. Przed przystąpieniem do zawodów, na pól godziny przed stanem, każda drużyna /opiekun/ przekazuje organizatorowi arkusz zgłoszenia drużyny do zawodów, z ostatecznym wykazem nazwisk zawodników /załącznik nr 1/ i odbiera kartę oceny drużyny /załącznik nr 2./.

4. Skład osobowy drużyn i oznakowanie.

Drużyna przystępująca do zawodów, składa się z 10 osób /9 zawodników, w tym dowódca oraz 1 zawodnik rezerwowy/. Zawodnik rezerwowy może zmienić zawodnika ze składu podstawowego - w przypadku kontuzji.
4.1 W każdej konkurencji startuje 9 zawodników, oznaczonych odpowiednio numerami od l do 9. Numery sianowe zawodnicy noszą na piersiach i plecach. Numery /w kolorze czarnym /umieszczone są na płacie materiału /o wymiarach 20 cm X 20 cm/, z tym że: nr 1 jest na tle białym /dowódca drużyny/, numery 2, 3, 4, 5 na tle czerwonym, a numery 6, 7, 8. 9 na tle żółtym.
4.2. Numery przydzielone zawodnikom do konkurencji rozwinięcia bojowego, mogą być zmienione przez zawodników w biegu sztafetowym.

5. Wiek zawodników.

Prawo startu w zawodach, mają zawodnicy w wieku od 12 do 16 lat.
5. l. O wieku zawodnika decyduje dzień, miesiąc i rok, w którym zawodnik kończy 12 lub 16 lat.
5.2. Wiek zawodników nalicza się di dzień przeprowadzania zawodów. Szczegółowy sposób liczenia wieku przedstawia załącznik nr 3.
5.3. Podczas zawodów eliminacyjnych do zawodów międzynarodowych lub krajowych, można liczyć wiek na dzień zawodów głównych.

6. Ubiór i umundurowanie.

6.1. Każda drużyna występuje w jednolitym ubiorze - tj. umundurowaniu specjalnym lub dresie sportowym, w obuwiu sportowym bez korków i kolcy.
6.2. W konkurencji rozwinięcia bojowego drużyny występują w bębnie ochronnym, natomiast w biegu sztafetowym bez nakrycia głowy.

7. Plac zawodów.
 
 
7.1. Plac zawodów musi być przygotowany na jeden dzień przed rozpoczęciem treningów, a sędzia główny wraz z kierownikiem zawodów, potwierdzają przyjęcie placu do zawodów.
7.2. Ilość torów do konkurencji rozwinięcia bojowego, ustalana jest przez gospodarza zawodów, stosownie do liczby uczestniczących drużyn. Długość toru do rozwinięcia bojowego wynosi 75 m. szerokość toru - 10 m. Miejsce ustawienia drużyny przed linią startu wynosi 10 m. Schemat toru do rozwinięcia bojowego przedstawia rys. nr 1.


7.3. Ilość torów do biegu sztafetowego ustalana jest przez gospodarza zawodów stosownie do liczby uczestniczących drużyn. Długość bieżni do biegu sztafetowego wynosi 400 m i składa się z 9 odcinków. Odcinek pierwszy i drugi mają długość po 25 m, pozostałe - 50 m. Bieżnia oznaczona jest linią startu i mety. Szerokość bieżni wynosi co najmniej 1,20 m.

ROZDZIAŁ II
KONKURENCJE: PRZESZKODY, PRZEBIEG KONKURENCJI (SPOSÓB WYKONANIA), OCENA.

8. Rozwinięcie bojowe.

8.1. Przeszkody.
8. 1.1. Odcinek pierwszy (od startu do 60 m toru)
Na tym odcinku znajdują się 4 przeszkody umieszczone pośrodku toru, poprzecznie do kierunku biegu (rów wodny i plotek), natomiast w kierunku biegu (tunel i kładka).
- rów wodny - szerokość 1,8 m, długość 2,0 m (8 m toru).
- płotek - wysokość 0,7 m, szerokość 2,0 m (23 m toni) - /rys. nr 2/.


- tunel - długość 6,0 m, szerokość 0,6 m, wysokość 0,8 m, górna część zwisająca (38 m. toru) - /rys. nr 3/.


- kładka-długość 2 m, 0.35 m nad ziemią (krawędź górna), szerokość 0,2 m. (53 m. toru) - /rys. nr 4/.


Pośrodku linii startu znajduje się zamontowany na stale łącznik O 52 mm na wys. 40 cm. Obok niego z lewej strony znajdują się 4 podwójne zwinięte węże tłoczne W-52 z noszakami.

8.1.2. Drugi odcinek toru (60 m-65 m).


Na tym odcinku znajdują się: 2 hydronetki, każda z 10 l. wody. Umieszczone są na 60 m z lewej i prawej strony toru. Wąż W-25 każdej hydronetki ma długość 3 m. j jest zakończony prądowniczką PW-25 o maksymalnej średnicy pyszcza do 4 mm. Wąż hydronetki jest podwójnie zwinięty w krąg i znajduje się na uchwycie hydronetki. Tarcze nalewowe /rys. nr 5/ (ustawione na 65 m toru) mają otwór wlewowy o średnicy 10 cm oraz zbiornik wodny z urządzeniem pomiarowym wymalowanym na 5 l. Przed nimi znajduje się listwa, zamontowana na podłożu na 63 m. toru.

 
8.1.3. Odcinek trzeci (65 m - 70 m).

Na tym odcinku znajduje się: stanowisko węzłów /rys. nr 6/ z prawej strony i stanowisko przyrządów i armatur /rys. nr 7/ ustawione z lewej strony (oba stanowiska na 70 m toru). Stanowisko węzłów z 4 rysunkami, które przedstawiają:
- węzeł wantowy (wyblinka = zapętlenie krzyżowe),
- cała pętla na prądownicy z półwęzłem,
- ósemka podwójna,
- węzeł płaski (węzeł tkacki)


  Wysokość stanowiska węzłów wynosi 1,0 m, szerokość 2,0 m. Stanowiska węzłów oznaczone są numerami 6, 7, 8 i 9. Rysunki muszą być wymienne. Na stanowisku węzłów wiszą cztery liny, z czego trzy liny dwumetrowe i jedna linka ratownicza, która służy do założenia całej pętli na prądownicy.

 

 
Na stanowisku nr 7 lub 8 umieszczony jest podwójne zwinięty wąż tłoczny W-52 z prądownicą (dołączoną na jednym końcu węża). Stanowisko przyrządów i armatur z 8 rysunkami umieszczonymi obustronnie, które przedstawiają:
- rozdzielacz,
- prądownica PW-52.
- wąż tłoczny W-52,
- zbieracz,
- podpinka,
- noszak węża,
- klucz,
- smok ssawny.
Wymienione elementy ułożone są przed stojakiem na podłożu po lewej stronie toru.
Stanowisko przyrządów i armatur oznaczone jest numerami 2,3,4,5.

8.14. Odcinek czwarty (70 m - 75 m.).
Miejsce ustawienia drużyny (wewnątrz toru) po zakończeniu konkurencji.

8.2 Przebieg konkurencji.

8.2.1. Drużyna składająca się z 9 zawodników staje w dwuszeregu przed linią startu. Po zameldowaniu przez dowódcę drużyny "Drużyna gotowa do zawodów", sędzia toru daje rozkaz "Zaczynać". Dowódca drużyny wydaje rozkaz "w prawo zwrot" i drużyna staje twarzą do linii startu. Zespół nie przyjmuje pozycji stanowej. Dowódca drużyny daje rozkaz "Do ataku", po czym daje sygnał stanu gwizdkiem.
Od tej chwili następuje pomiar czasu.
8.2.2. Gdy dowódca drużyny wydał sygnał gwizdkiem, biegnie jako pierwszy przez przeszkody pierwszego odcinka tom do ściany nalewowej. Z tego miejsca obserwuje, pracę hydronetek wodnych.
8.2.3. Zawodnicy o numerach 2,3,4,5 pokonują w dowolnej kolejności przeszkody pierwszego odcinka toru, do przygotowanych hydronetek na drugim odcinku.
8.2.4. Zawodnicy o numerach 6,7,8,9 układają linie gaśniczą poprzez przeszkody pierwszego odcinka toru. Zaczyna zawodnik nr 6. Chwyta on jeden z czterech odstawionych węży tłocznych W-52 otwiera noszak i łączy jeden koniec węża z zamontowanym na stałe (na linii startu) łącznikiem C 52 mm. Zawodnik nr 7 chwyta kolejny wąż W-52, a od zawodnika nr 6 przejmuje końcówkę jego węża, który rozwija przez rów wodny w kierunku biegu. Podczas pokonywania rowu wodnego nie jest dozwolony kontakt z linią (dotyczy wszystkich zawodników). Po rozwinięciu l odcinka węża otwiera noszak niesionego węża i łączy oba końce. Zawodnik nr 8 chwyta kolejny odcinek węża W-52 i biegnie przez rów wodny do zawodnika nr 7, od którego przejmuje końcówkę jego węża, który rozwija w kierunku biegu. Rozwijany wąż przeciąga pod płotkiem (23 m. toru) sam pokonując plotek z niesionym wężem, którego nie wolno przerzucać. Gdy zawodnik zakończy rozwijanie drugiego odcinka węża otwiera noszak węża tłocznego W-52 i łączy dwa końce ze sobą (rozwinięty zniesionym). Zawodnik nr 9, chwyta również wąż W-52 i biegnie pokonując przeszkody do zawodnika nr 8. Tam przejmuje końcówkę węża niesionego przez zawodnika nr 8. Przeciąga wąż przez tunel w kierunku biegu. Po jego rozwinięciu otwiera noszak i łączy wąż rozwinięty z końcówką niesionego przez siebie. Zawodnik nr 6 biegnie z noszakiem przez przeszkody do zawodnika nr 9, od którego przejmuje końcówkę węża, rozwija go w kierunku biegu i kładzie drugi koniec na 60 metrze toru z prawej strony kładki. Wszyscy zawodnicy budujący linię wężowa; po pokonaniu przeszkód muszą odłożyć noszaki do wnętrza przygotowanej skrzynki. Nie jest błędem, jeśli zawodnicy łączą wspólnie końcówki węży w następujących parach: nr 7 z nr 8, nr 8 z nr 9 oraz nr 9 z nr 6.
8.2.5 Zawodnicy nr 2 i nr 3 biegną po pokonaniu pierwszego odcinka (om do hydronetki ustawionej na lewej stronie toru. Zawodnik nr 2 chwyta prądownicę i idzie do listwy. Zawodnik nr 3 obsługuje hydronetkę do momentu napełnienia nalewaka. Zadanie uważane jest za wykonane, gdy w zbiorniku pomiarowym znajdzie się 5 l wody. Po napełnieniu zbiornika, dowódca drużyny biegnie z zawodnikami nr 2 i nr 3 do przodu. Te same czynności, co zawodnicy nr 2 i nr 3, muszą wykonać odpowiednio zawodnicy nr 4 (jak nr 2) i nr 5 (jak nr 3), ale posługując się hydronetką ustawioną na prawej stronie.
8.2.6. Sędzia przed startem umieszcza na stanowisku sprzętu i armatur 4 z 8 rysunków i sygnalizuje to sędziemu toru, uniesieniem ręki.
8.2.7. Zawodnicy nr 2, 3, 4 i 5 muszą po wykonaniu nalewania dobiec do stanowiska sprzętu i armatur i położyć właściwy sprzęt zgodnie z pokazanym na rysunkach i numerem stanowiska przypisanym do numeru zawodnika. Następnie udają się na miejsce zbiórki (70 m - 75 m).
8.2.8. Sędzia przed startem zmienia na stanowisku węzłów układ rysunkowy, po czym sygnalizuje to toru podniesieniem ręki. Po zgłoszeniu gotowości nie wolno dokonywać żadnych zmian na stanowisku węzłów oraz stanowisku przyrządów i armatur.
8.2.9. Zawodnicy nr 6, 7, 8 i 9, po rozwinięciu linii gaśniczej, wykonują zadanie na stanowisku węzłów. Zawodnicy wiążą węzły zgodnie z podanymi na rysunkach i numerami stanowisk przypisanymi do numerów zawodników. Następnie udają się na miejsce zbiórki (70 m - 75 m).
8.2.10. Po wykonaniu czynności przewidzianych regulaminem, cała drużyna wraz z dowódcą ustawia się w dwuszeregu. Wtedy dowódca podnosi prawą rękę do góry dając znak sędziemu toru "zawody skończone". Sędziowie mierzący czas zatrzymują pomiar w momencie, kiedy drużyna zakończyła pracę, ustawiła się w komplecie w pozycji "baczność", a dowódca podniósł rękę.
8.2.11. Dowódca drużyny ma obowiązek nadzorować przebieg konkurencji i nie może on udzielać żadnych rad. Podczas wykonywania zadań nie wolno rozmawiać. Drużyna może opuścić tor po zezwoleniu sędziego.

8.3 Ocena rozwinięcia bojowego.
8.3.1. Każda drużyna otrzymuje premię punktową za średni wiek wg poniższej tabeli:
Wiek łączny
Średni wiek drużyny
Premia punktowa

108 - 116
12 lat
1000 punktów

117 - 125
13 lat
990 punktów

126 - 134
14 lat
980 punktów

135 - 143
15 lat
970 punktów

144 - 152
16 lat
960 punktów


8.3.2. Od premii punktowej odlicza się zmierzony czas w sekundach oraz punkty karne (ujemne), w przeliczeniu 1 pkt. = 1 sek.

8.3.3. Punkty karne przyznawane są za:
- nieregulaminowe pokonanie przeszkód - za każdego zawodnika i za każdy przypadek - 10 pkt
- pełny skręt węża - za każdy przypadek - 5 pkt.
- rozłączenie węży - za każdy przypadek - 20 pkt.
- błędne ułożenie węża na przeszkodzie za każdy przypadek - 10 pkt.
- pozostawiony przyrząd lub zgubiony przyrząd (noszak) - za każdy przypadek - 5 pkt.
- niewłaściwie odłożony sprzęt (armatura) na stanowisku - za każdy przypadek -10 pkt.
- niewłaściwie wykonany węzeł - za każdy przypadek - 10 pkt.
- nieregulaminowe wykonanie zadania (np. rzucenie węża przez przeszkodę, zmiany dokonane przez niewłaściwych zawodników na stanowisku przyrządów i na stanowisku węzłów, podniesienie ręki przez dowódcę drużyny zanim drużyna ustawi się w szyku i inne - za każdego zawodnika i za każdy przypadek - 10 pkt.
- rozmawianie podczas pracy - za każdy przypadek - 10 pkt.

9. Bieg sztafetowy na 400 m. z przeszkodami.

9.1. Przeszkody.

9.1.1. Pierwszy odcinek - na 20 metrze ustawiona jest drabiniasta, drewniana ściana o wysokości 2 m i szerokości 1.20 m. z 4-ma szczeblami. Za ścianą, przy lewej krawędzi toru (w kierunku biegu), leży prądownica PW-52, która stanowi pałeczkę sztafetową.
9.1.2. Drugi odcinek - bez przeszkód.
9.1.3. Trzeci odcinek - na 70 metrze ustawiony jest odcinek węża W-52, podwójnie zwinięty i spięty noszakiem. W odległości 5 m od tego węża w kierunku biegu ustawiona jest na środku bieżni drewniana płyta o wymiarach 0.03 m x 0.8 m. x 0,8 m do ułożenia węża W-52.
9.1.4. Czwarty odcinek - bez przeszkód.
9.1.5. Piąty odcinek - na 175 metrze znajduje się urządzenie w postaci dwóch stojaków (jak przy skoku wzwyż), na których na wysokości 80 cm leży poprzeczka: szerokość urządzenia 1,20 m.
9.1.6. Szósty odcinek - na 225 metrze ustawiony jest plotek lekkoatletyczny o wysokości 0,60 cm.
9.1.7. Siódmy odcinek - na 275 metrze stoi gaśnica o minimalnej wadze 6 kg, a na 280 metrze leży płyta o wymiarach 0,03 m. x 0,8 m. x 0,8 m., służąca do postawienia na niej gaśnicy.
9.1.8. Ósmy odcinek - bez przeszkód.
9.1.9. Dziewiąty odcinek - na 380 metrze stoją dwa zwinięte węże W-52 bez noszaków, ustawione łącznikami w dowolnym kierunku. Obok nich, po prawej stronie, ustawiony jest rozdzielacz wylotem O 75 w kierunku biegu.
9.1.10. Każdy z 9 zawodników biegnie jeden odcinek sztafety. Dowódca drużyny wyznacza kolejność biegnących zawodników przydzielając numery odpowiednio do odcinków sztafety. Uczestnikami biegu są ci sami zawodnicy, którzy uczestniczą w rozwinięciu bojowym. W przypadku kontuzji zawodnika, może on być zastąpiony zawodnikiem rezerwowym. W biegu sztafetowym nie obowiązują strefy zmian.
9.l.11. Zawodnik nr 1 startuje bez prądownicy na komendę sędziego startowego. Każdy następny zawodnik startuje po odebraniu prądownicy od zawodnika poprzedniego. Na wszystkich odcinkach biegu zawodnicy mogą przenosić prądownicę w sposób dowolny (nie wolno przenosić prądownicy w ustach). Podczas pokonywania przeszkód zawodnik musi mieć prądownicę przy sobie, (za wyjątkiem odcinka I), której nie wolno przerzucać przez przeszkody.

9.2. Przebieg konkurencji.

9.2.1. Odcinek pierwszy. Bieg rozpoczyna zawodnik nr 1 (na sygnał sędziego startowego), który pokonuje ścianę drabiniastą (20 m) wchodząc tak, jak po drabinie - rękami chwytając kolejno za 3 i 4 szczebel, a nogi stawiając kolejno na l i 2 szczeblu oraz tak samo schodząc tj. chwytając rękami za 4 i 3 szczebel, a nogami opierając się na 2 i l szczeblu. Po zejściu ze ściany, zawodnik chwyta prądownicę (leżącą po lewej stronie za ścianą) i przekazuje ją zawodnikowi nr 2.
9.2.2. Odcinek drugi. Zawodnik nr 2 przebiega odcinek (bez przeszkód) i przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 3.
9.2.3. Odcinek trzeci. Zawodnik nr 3 dobiega do węża W-52 (70 m), chwyta go i po przeniesieniu go, kładzie na drewnianej płycie (75 m) tak, aby wąż nie wystawał poza krawędź płyty. Następnie przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 4.
9.2.4. Odcinek czwarty. Zawodnik nr 4 pokonuje dystans (bez przeszkód) i przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 5.
9.2.5. Odcinek piąty. Zawodnik nr 5 przebiega pod ułożoną poprzeczką (175 m) tak, aby jej nie strącić i przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 6. W przypadku, gdy zawodnik strąci poprzeczkę, może zawrócić, położyć ją na urządzeniu i ponownie pokonać przeszkodę.
9.2.6. Odcinek, szósty. Zawodnik nr 6 biegnie przeskakując nad płotkiem (225 m), a następnie przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 7. W przypadku, gdy zawodnik przewróci płotek, może zawrócić, postawić plotek i prawidłowo pokonać przeszkodę.
9.2.7. Odcinek 7. Zawodnik nr 7 biegnie do gaśnicy (275 m), którą przenosi i ustawia na drewnianej płycie (280 m), a następnie przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 8. W przypadku przewrócenia gaśnicy, zawodnik może wrócić j postawić ją.
9.2.8. Odcinek ósmy. Zawodnik nr 8 pokonuje odcinek (bez przeszkód) i przekazuje prądownicę zawodnikowi nr 9.
9.2.9. Odcinek dziewiąty. Zawodnik nr 9 dobiega do węży (380 m), które łączy ze sobą. Następnie jeden z wolnych łączników przypina do rozdzielacza, a drugi łączy z prądownicą i biegnąc z nią (rozwijając linię gaśniczą), przekracza linię mety. Połączona linia gaśnicza nie może w czasie konkurencji ulec rozłączeniu, a prądownica musi całą długością przekroczyć linię mety. Po zakończeniu biegu zawodnik musi położyć prądownicę na swoim torze za linią mety, w taki sposób, by sędziowie mogli ocenić prawidłowe połączenie linii gaśniczej.
9.2.10. Bieg sztafetowy jest zakończony, gdy zawodnik nr 9 przekroczy linię mety.
9.2.11. Każdy zawodnik musi na swoim odcinku prawidłowo pokonać przeszkodę i dopiero wtedy może przekazać prądownicę następnemu zawodnikowi. Gaśnica (odcinek 7), i wąż (odcinek 3 i 9), mogą być dotknięte dopiero po przejęciu prądownicy przez zawodnika wykonującego czynności odpowiednio na odcinkach 3, 7 i 9.

9.9.3. Ocena biegu sztafetowego.

9.3.1. Każda drużyna otrzymuje "wyjściowo" 100 punktów.
9.3.2. Dla każdej drużyny ustala się tzw. "czas założony" - odpowiednio do przeciętnego wieku, wg poniższej tabeli:
Wiek łączny
Średni wiek drużyny
Założony czas

108 - 116
12 lat
80 sek.

117 - 125.
13 lat
75 sek.

126 - 134
14 lat
70 sek.

135 - 143
15 lal
65 sek.

144 - 152
16 lat
60 sek.


9.3.3. Punkty karne (ujemne) przyznawane są w przeliczeniu 1 pkt = 1 sek. za:
- rozpięcie pary łączników - za każdy przypadek - 10 pkt.
- nieregulaminowe wykonanie zadania: np. prądownica przenoszona w zębach, nie położenie prądownicy za linią mety - za każdy przypadek - 10 pkt.
- za każdą sekundę opóźnienia na mecie w stosunku do "czasu założonego"- 1 pkt.
9.3.4. Punkty dodatnie przyznawane są za:
- szybsze wykonanie zadania - za każdą sekundę poniżej "czasu założonego" + 1 pkt.
9.3.5. Dyskwalifikacja w biegu sztafetowym na 400 na z przeszkodami następuje, gdy:
- brak jest zawodnika na odcinku trasy,
- nastąpi trzykrotny falstart,
- ostatni zawodnik nie ukończy konkurencji (nie dobiegnie do mety),
- prądownica nie zostanie przeniesiona całą długością za linię mety,
- prądownica nie była prawidłowo przekazana (np. rzucona zawodnikowi),
- nastąpiło przekroczenie linii toru, mające na celu skrócenie dystansu przez zawodnika.
- nastąpiło przekroczenie linii toru, powodujące przeszkodzenie innemu zawodnikowi.
9.3.6. Pomiar czasu przebiega od sygnału startera do przekroczenia linii mety przez ostatniego zawodnika (nr 9) sztafety.
ROZDZIAŁ III
WYNIK KOŃCOWY ZAWODÓW

10. Wynik końcowy.

Wynik końcowy zawodów przedstawiany jest w formie punktowej. Na ogólny wynik drużyny składa się łączna ilość punktów uzyskana w konkurencji rozwinięcia bojowego oraz w konkurencji biegu sztafetowego na 400 m. z przeszkodami.
10.1. O zajęciu lepszego miejsca, decyduje większa ilość uzyskanych (łącznie) punktów.
10.2. Przykład obliczenia wyniku dla drużyny 12 - latków (średni wiek drużyny):
Rozwinięcie bojowe

Bieg sztafetowy


. czas wykonania
50 sek.
. punkty "wyjściowe"
100 pkt.

. punkty karne
10 pkt.
. czas "założony"
80 sek.

. premia punktowa
1000 pkt.
. czas wykonania
75 sek.


. różnica pomiędzy czasem założonym, a osiągniętym
+ 5

Wynik = 1000-50-10 = 940 pkt.
Wynik = 100+5 = 105 pkt.


Wynik końcowy drużyny = 940 pkt. + 105 pkt. = 1045 pkt.

10.3. Przykład obliczenia wyniku dli drużyny 13 - latków (średni wiek drużyny):
Rozwinięcie bojowe

Bieg sztafetowy


. czas wykonania
48 sek.
. punkty "wyjściowe"
100 pkt.

. punkty karne
10 pkt.
. czas "założony"
75 sek.

. premia punktowa
990 pkt.
. czas wykonania
77 sek.


. różnica pomiędzy czasem założonym, a osiągniętym
- 2

. punkty karne
10 pkt.

Wynik = 990-49-10 = 932 pkt.
Wynik = 100 - 2 - 10 = 88 pkt.


Wynik końcowy drużyny = 932 pkt. + 88 pkt. = 1020 pkt.



ROZDZIAŁ IV
SĘDZIOWANIE ZAWODÓW

11. Sędziowie zawodów.
Kierownikiem zespołu sędziowskiego oceniającym i nadzorującym całość zawodów jest Sędzia Główny Zawodów.

11.1. Rozwiniecie bojowe.
11.1.1 Rozwiniecie bojowe nadzoruje sędzia - kierownik konkurencji (toru).
11.1.2. Sędziowie konkurencji:
- pierwszy sędzia - ocenia na pierwszym odcinku toru przeszkody; rów wodny i płotek oraz ułożenie węży tłocznych W-52,
- drugi sędzia - ocenia na pierwszym odcinku toru: tunel oraz kładkę i ułożenie na tym odcinku węży tłocznych W-52,
- trzeci sędzia - ocenia na drugim odcinku toru opróżnianie hydronetek i dokonuje obsługi hydronetek (dolewanie wody),
- czwarty sędzia - ocenia na trzecim odcinku toru pracę zawodników przy stanowisku węzłów i obsługuje ściankę z rysunkami,
- piąty sędzia - ocenia na trzecim odcinku toru prace zawodników przy stanowisku przyrządów i armatur oraz obsługuje ściankę z rysunkami.
11.1.3. Pomiaru czasu dokonuje kierownik konkurencji (toru) i sędzia pierwszy.
11.1.5. Jako czas oficjalny, liczy się średnia z pomiarów obu chronometrażystów.

11. 2 Bieg sztafetowy na 400 m. z przeszkodami.

11.2.1. Bieg sztafetowy nadzoruje sędzia - kierownik konkurencji (toru).
11.1.2. Sędziowie konkurencji:
- pierwszy sędzia - ocenia pokonanie ściany drabiniastej na I odcinku,
- drugi sędzia - ocenia przenoszenie i położenie węża na III odcinku,
- trzeci sędzia - ocenia przebiegnięcie pod poprzeczką na V odcinku,
- czwarty sędzia - ocenia przebiegnięcie nad płotkiem na odcinku VI,
- piąty sędzia - ocenia przeniesienie gaśnicy i ustawienie jej na VII odcinku,
- szósty sędzia - ocenia łączenie węży na odcinku IX.
11.2.3. Kierownik konkurencji (toru), jest jednocześnie starterem.
11.2.4. Pomiaru czasu dokonuje kierownik konkurencji (toru) i sędzia pierwszy.
11.2.5. Jako czas oficjalny liczy się średnia z pomiarów obu chronometrażystów.